JA - na dwóch kółkach jeżdżę od małego. Pamiętam swój pierwszy rowerek. Posiadał małą boczną przyczepkę w której woziłem brata. Chodziłem wtedy do przedszkola i mieszkaliśmy przy koszarach. Do dziś, kiedy tylko mam czas wsiadam na siodło.

Do mojego wyjazdu z grupą klubu Voyager doszło całkiem przypadkiem. Potrzeba zakupu klucza "15" zmusiła mnie do odwiedzenia Zdzisława Wagnera w sklepie Grene. Wypytywał mnie przy okazji o moje plany dotarcia na motorze do jeziora Bajkał. Ja byłem ciekaw jego wrażeń z tripu rowerowego wzdłuż rzeki Wisły. Turystyka to przecież nasza pasja. Wspomniał również o nowych planach. Zapytałem nieśmiało, czy mógłbym się z nimi zabrać? - Dwa tygodnie później wspólnie nakręcaliśmy kilometry w kierunku Kalisza Pomorskiego.

Wyprawę na Pojezierze Drawskie potraktowałem jako sprawdzian. Nigdy wcześniej nie jeździłem z sakwami. Załadowałem się sprzętem tak, jakbym miał jechać na Syberię. Tuż przed startem wygięła mi się podpórka roweru. To już druga w krótkim odstępie czasu. A miała być solidniejsza od tej oryginalnej, która nie wytrzymała podczas treningu. Popędziłem do sklepu "Gumma" lecz właściciel nic ciekawego nie zaoferował i obiecał coś załatwić po moim powrocie.

ZDZISŁAW - podglądaliśmy się nawzajem. Jemu wpadła w oko moja karimata i wysłużony czajnik. Ja zerkałem na turystyczny panel słoneczny na jego rowerze. Służył do ładowania smartfonu, kamerki i efektownego głośnika mp3 zamocowanego do bagażnika. Furorę sprawiała jednak przyczepka, którą podczepił do roweru. Testuje ją od miesiąca. Drugiego dnia cały zestaw przewrócił mu się na ziemię. Jak się wkrótce okazało, metalowy dyszel spowodował pęknięcie haka przerzutki. I w tym przypadku wszystkiemu była podpórka, która pod ciężarem zagłębiła się w trawie. Defekt wyłączył z użytku trzy biegi przydatne w jeździe pod górkę. Właściciel sprzętu i bez tego dawał sobie radę. Mocny gość.

MARTA - żona Zdzisława. Doskonale zorganizowana turystka. Wspólnie z mężem wykręcili tysiące kilometrów po kraju i zagranicy. Na biwaku dysponowała wszystkim: suszarką do włosów, czymś tam jeszcze, a nawet lakierem do paznokci… Teraz rozumiem dlaczego Zdzisław ciąga za sobą przyczepkę. Marta ma dodatkowe zalety. Z perspektywy siodła doskonale znajduje grzyby na poboczu drogi. Poza tym przygotowuje smaczne kanapki i doskonale tańczy.

JACEK - jak się okazało, to pomysłodawca i organizator wyjazdu. Z początku miałem wrażenie, że nie da rady na trasie, lecz szybko mnie wyprowadził z błędu. Pomimo swoich 66 lat kręcił pedałami ostro i życzyłbym sobie w takim wieku być w podobnej kondycji. Zawsze był zorientowany w terenie z sakwą pełną mapek, która zastępowała gps. Miał nosa do smacznych i tanich jadłodajni. W ostatnim dniu zaplanował 130km etap. Czy chciał mnie w ten sposób nastraszyć? Trasę skróciliśmy korzystając z pociągu. Szkoda, że zabrakło etapu prawdy.

ZYGMUNT - bardzo przepada za piwem żubr i wozi w koszyku stare radio tranzystorowe z anteną. Na biwakach był niezastąpionym zaopatrzeniowcem. Dzięki rowerowi pozbył się arytmii i nadciśnienia. Podczas wyprawy jechał na rowerze wymagającym remontu. Pod górę czasami przeskakiwały mu pedały. Na płaskim terenie poligonu drawskiego odskoczył do przodu i spotkaliśmy się dopiero pod Reczem. Jaki miał w tym cel, tego nie wiem. To tajemnica wojskowego emeryta.

Na trasie naszej wycieczki nieoczekiwanie Zdzisław zaproponował mi filmowanie grupy i jego malutki aparat fotograficzny canon z możliwością nagrywania w wersji HD został zamocowany na kierownicy mojego roweru. W efekcie powstał film, na którego fragmenty zapraszam do zakładki "video" .